Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

No pasaran

Την ώρα που η κοινωνία διαπραγματευόταν το αν ο ναζισμός αποτελεί ή όχι απειλή, ένας 34χρονος έπεφτε νεκρός από το μαχαίρι ενός οπαδού του Χίτλερ. Η επίθεση εναντίον του ΚΚΕ μερικές ημέρες πριν έδειχνε ότι η Χρυσή Αυγή ξεκινάει μια νέα εκστρατεία. Ότι μετά τους μετανάστες, σειρά έχει η Αριστερά. Και έτσι ακριβώς συνέβη. Σκότωσαν έναν νέο γιατί αγωνιζόταν για έναν κόσμο πιο δίκαιο. Και ξάφνου, όλοι έπεσαν από τα σύννεφα. Διότι αποκαλύφθηκε ότι αυτοί οι τύποι που χαιρετιούνται ναζιστικά, που ντύνονται ναζιστικά και ουρλιάζουν ναζιστικα, είναι τελικά ναζί. Και τώρα, που έγινε γνωστό, το κράτος υπόσχεται ότι θα αντιμετωπίσει, επιτέλους, τη Χ.Α. Πρώτο της μέτρο ήταν η φύλαξη των γραφείων του ναζιστικού κόμματος σε όλη τη χώρα, καθώς πολιορκούνταν από αντιφασίστες. Προστατεύουν, δηλαδή, τον υποτιθέμενο «εχθρό», με τα ΜΑΤ, το ίδιο σώμα που προστατεύει καθημερινά και τους ίδιους εδώ και 3 χρόνια.
Προσωπικά, πάντως, θα προτιμούσα να μην κάνει απολύτως τίποτα το κράτος για να βάλει φρένο στη Χ.Α. Αρκετά έκανε μέχρι τώρα. Άφησε ολόκληρες γειτονιές της Αθήνας να μετατραπούν σε γκέτο εξαθλιωμένων μεταναστών, προσφέροντας στον φασισμό τις ιδανικές συνθήκες που χρειαζόταν για να αναπτυχθεί. Άφησε εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες να γίνουν έρμαιο της εκμετάλλευσης κάθε λογής αφεντικού. Αλλά το χειρότερο είναι πως, όσο και αν κατηγορεί τα γιαουρτώματα και τις επιθέσεις πολιτών εναντίον πολιτικών για την άνοδο του φασισμού και της βίας, στην πραγματικότητα, το κράτος είναι ο κύριος υπεύθυνος για την ανάπτυξη και του φασισμού και της βίας. Διότι, επί τρία χρόνια, προέταξε τη βία ως την μοναδική λύση για να αντιμετωπίζεται ένα πρόβλημα. Κάθε φορά, αντί για τον διάλογο, επιστράτευε τα ΜΑΤ, τα γκλόμπ και τα δακρυγόνα. Οπότε, αν θέλει όντως να κάνει κάτι το κράτος για να αναχαιτισθεί ο φασισμός, ας πάψει πρώτα το ίδιο να φέρεται φασιστικά.
Όπως και να ‘χει, η κοινωνία δεν πρέπει και δεν μπορεί να περιμένει το κράτος για να αντιμετωπιστεί ο φασισμός. Είναι ευθύνη της ίδιας της κοινωνίας να αποβάλλει από πάνω της τέτοιου είδους μορφώματα, να θέσει όρια για το τι ανέχεται και τι όχι. Διότι αν συνεχίσει ο αντιφασιστικός αγώνας να είναι υπόθεση μονάχα των αναρχικών και της αριστεράς, τότε κινδυνεύει να εμφανιστεί στις τηλεοράσεις ως ένας «πόλεμος συμμοριών», μια «μάχη των άκρων». Και δεν υπάρχει τίποτα που να ήθελε πιο πολύ μια κυβέρνηση, που πρέπει να περάσει και άλλα μέτρα λιτότητας, από μια «κατάσταση συναγερμού». Μια κατάσταση «έκτακτου ανάγκης» που θα επιτρέψει και την καταστολή εκτάκτου ανάγκης. Προς όλους.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό η αντιφασιστική μάχη να συμπεριλάβει ολόκληρη την κοινωνία. Είναι σημαντικό ο καθένας μας από εδώ και εμπρός να δείξει εμπράκτως ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει να ανεχθεί τον φασισμό. Τον ξέρουμε, οι παππούδες μας τον βίωσαν στο πετσί τους. Και εμείς, δεκαετίες αργότερα, ακόμα τρομάζουμε με τις εικόνες που είδαμε και τις ιστορίες που ακούσαμε. Για το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, τη Βιάννο και τα Ανώγεια. Δεν είναι, λοιπόν, προς διαπραγμάτευση, ο ναζισμός τελείωσε. Πέθανε το 1945 μαζί με τον Χίτλερ. Είναι ένα κομμάτι της ιστορίας, ιδιαίτερα σκοτεινό, και μόνο εκεί έχει θέση. Και αν κάποιος νοσταλγεί εκείνες τις ημέρες, όπου η θηριωδία έγινε καθημερινότητα, θα πρέπει να βρει όλους εμάς απέναντι του.
Όπως φώναζαν και τα παιδιά στο δρόμο την Τετάρτη: «τη Βιάννο και τα Ανώγεια τα κάψαν οι ναζί, φασίστες δεν χωράνε σε τούτο το νησί». Ούτε και πουθενά αλλού."