Βλέπω να πλησιάζει η μέρα που η εθελοτυφλία και η εκούσια ύπνωση που διάλεξαν οι άνθρωποι θα απαιτήσει κι άλλους νεκρούς. Άνθρωποι ακέραιοι, αγωνιστές, με την έννοια του αγώνα του Σίσυφου, θα καούν στην πυρά για να μην διαταραχθεί ο ύπνος κανενός. Οι αλογόμυγες θα ψεκαστούν με δηλητήριο προκειμένου η φοράδα της δημοκρατίας να μην αντιληφθεί ποτέ πως επιπλέει στα ίδια της τα κόπρανα.
Είναι δύσκολο να βγεις απ' τον ύπνο σου. "Ξυπνάω" σημαίνει πως αναγνωρίζεις ταυτόχρονα την ασημαντότητα και το μεγαλείο της ύπαρξης. Σημαίνει πως θα διασχίσεις μέρη αφιλόξενα, κατάμαυρα και κρύα, χωρίς πάντα να διαφαίνεται κάποια διέξοδος. Και όποιος δεν αντέχει, επιλέγει να ξεφύγει από το βάρος της ύπαρξης του, εξευτελίζοντας την ζωή του. Ανοίγει μόνος του μια τρύπα στην άμμο, να χωρέσει το κεφάλι του και τα 4/5 των αισθήσεων του. Χαπακωμένος, μετατρέπει την ύπαρξη του σε λούνα παρκ καταναλώνοντας τυποποιημένες στιγμές. Αν χρειαστεί βοήθεια, το σχολείο, η θρησκεία και η τηλεόραση, όλα είναι εκεί, βοηθώντας τον να μικρύνει λίγο ώσπου να χωράει στην τρυπούλα που έφτιαξε με κάποιο κόπο.Φτάνει μόνο να πάψει να ρωτά, "γιατί;". "Γιατί;" μια λέξη ικανή να κάνει τον άνθρωπο κάτι άλλο από ζώο. Και στα μέρη μου, οι άνθρωποι έχουν πάψει καιρό να ρωτάνε "γιατί;".
Αυτή είναι η μοναδική διάκριση που επιτρέπεται στους ανθρώπους. Ούτε άνδρας και γυναίκα, μικρός μεγάλος, ξένος ντόπιος. Η μοναδική διάκριση είναι Ελεύθερος ή Δούλος. Όσο ο άνθρωπος συνεχίζει να ρωτά "γιατί;", όσο αντιστέκεται στον πειρασμό να πει "φτάνει μέχρι εδώ, προτιμώ την σιγουριά της αυταπάτης", συνεχίζει τον αγώνα να γίνει Άνθρωπος. Για όλους τους άλλους "ο κόσμος σκηνή, ο βίος πέρασμα, ήλθες, είδες, απήλθες". Ήρθες, είδες, έφυγες, και άφησες πίσω σου μόνο όσα έφερες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου