Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Μήπως το παιδί σας είναι αναρχικός;


Μετά και το πρόσφατο δημοσίευμα της φυλλάδας "Πρώτο Ψέμα" για τον προσηλυτισμό νεαρών στην Αναρχία και κατά προέκταση στην τρομοκρατία, είναι πια επιτακτική η ανάγκη να αναχαιτισθεί ο κίνδυνος που μας απασχολεί όλους. Διότι το θέμα που καίει όλους τους γονείς δεν είναι ο βιοπορισμός, το ενοίκιο ή το δάνειο που τρέχει, οι λογαριασμοί που καταφθάνουν συνεχώς και το γενικότερο αίσθημα ανασφάλειας για το μέλλον. Το πραγματικό πρόβλημα για κάθε ελληνική οικογένεια είναι μήπως το παιδί τους γίνει αναρχικός.

Σας παραθέτουμε λοιπόν 5+1 ενδείξεις, για να γνωρίζει ο κάθε γονέας εάν το παιδί του έχει πέσει στην Αναρχία.

1. Προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις:

Εάν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας δείχνει μια αδικαιολόγητη ευαισθησία για τα προβλήματα άλλων ανθρώπων, ακόμη κι αγνώστων, είναι μάλλον ώρα να ανησυχήσετε. Έχει παρατηρηθεί πως τα παιδιά που έχουν λάβει τον χαρακτηρισμό του "αναρχικού" δείχνουν 5-6 φορές περισσότερο ενδιαφέρον για τον "άλλον" σε σχέση με τα φυσιολογικά παιδιά. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, φτάνουν στο σημείο να παραβλέπουν βασικές διαφορές που διατηρούν με άλλους ανθρώπους, όπως η εθνικότητα και το φύλο.

2. Προβλήματα με την Δικαιοσύνη:

Η παραβατική συμπεριφορά ανέκαθεν αποτελούσε σοβαρή ένδειξη για τα προβληματικά παιδιά. Στην περίπτωση των "αναρχικών" παιδιών, η παραβατικότητα αυτή εμφανίζεται πρώτα σε θεωρητικό επίπεδο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της κυρίας Κ. " Όλα ξεκίνησαν όταν ο γιος μου (15 ετών) επιστρέφοντας απ' το σχολείο με ρώτησε αν πρέπει να υπακούμε σε νόμους που δεν είναι δίκαιοι". Εμφανώς ταραγμένη η μητέρα, είπε πως ο γιος της δεν είχε εμφανίσει ποτέ παρόμοια προβλήματα πριν από το περιστατικό. "Με τον καιρό, το παιδί μου άλλαξε εντελώς, αρνείται να υπακούσει πια ακόμα και σε βασικές εντολές όταν δεν τις θεωρεί δίκαιες. Δεν τον αναγνωρίζω πλέον".

3. Προβλήματα σχετιζόμενα με το διάβασμα:

Ενώ τα περισσότερα παιδιά φαίνεται να αρκούνται στην ανάγνωση όσων τους ανατίθενται, τα "αναρχικά" παιδιά εμφανίζουν τάσεις να διαβάζουν αναγνώσματα που δεν περιέχονται στη διδακτέα ύλη. Σε πολλές περιστάσεις, μάλιστα, η επιθυμία αυτή τους εμποδίζει από την παρακολούθηση τηλεόρασης και βιντεοπαιχνιδιών. Αν και φαινομενικά το συγκεκριμένο πρόβλημα ταυτίζεται με τα προβλήματα παραβατικότητας, τέτοιες συμπεριφορές μπορούν να εμφανιστούν και χωρίς την ταυτόχρονη παρουσία άλλων συμπτωμάτων. Θεματικά φαίνεται να εξιτάρονται κυρίως από την ανάγνωση Ιστορίας, πολιτικών επιστημών αλλά και ποίησης.

4. Προβλήματα αυτοπεποίθησης:

Όπως έχει δείξει η διεθνής βιβλιογραφία, τα περισσότερα παιδιά καταφέρνουν να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση τους σε φυσιολογικά επίπεδα χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα. Τα αναρχικά παιδιά, αντιθέτως, δείχνουν πολλές φορές σημάδια ακραίας αυτοεκτίμησης που φτάνει σε επίπεδα έντονου ναρκισσισμού. Σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά αυτά, ακόμα και σε προσχολική ηλικία, φαίνεται να πιστεύουν ότι είναι σε θέση να ξεπεράσουν προκλήσεις χωρίς την παρέμβαση ή τις οδηγίες μεγαλυτέρων. Ενώ κάτι τέτοιο μπορεί να μην φαντάζει ως σοβαρό πρόβλημα αρχικά, ενδέχεται να επιφέρει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα στη συνέχεια.


5. Προβλήματα στη λήψη τροφής:

Ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που παρατηρείται στα παιδιά αυτά αφορά στη λήψη τροφής. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν μαρτυρίες γονέων που αναφέρουν ότι τα παιδιά αυτά αρνούνται εντελώς να καταναλώσουν κουτόχορτο. Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες γονέων και φορέων (σχολείο, Εκκλησία, ΜΜΕ) να πείσουν τα παιδιά να συνεχίσουν την κατανάλωση, εντούτοις η αναγκαστική πρόσληψη του δεν φαίνεται να αποδίδει θετικά αποτελέσματα. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, έχει παρατηρηθεί ότι, πέρα από την άρνηση καθ' αυτή, πολλά παιδιά οδηγούνται και στην αμφισβήτηση παγιωμένων πεποιθήσεων και δογμάτων με απρόβλεπτες συνέπειες.


6. Προβλήματα σχετιζόμενα με τον ύπνο:

Ίσως η σοβαρότερη απ' όλες τις υπόλοιπες ενδείξεις. Ενώ τα περισσότερα παιδιά βλέπουν όνειρα μόνο κατά τη διάρκεια του ύπνου, τα αναρχικά παιδιά συνεχίζουν να τα βλέπουν και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Πλήθος ερευνών σε νευρολογικό επίπεδο έχουν επιχειρήσει να εξηγήσουν αυτό το περίεργο φαινόμενο χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Σε αυτό που συμφωνούν πάντως οι περισσότεροι επιστήμονες είναι πως, αν το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να οδηγήσει σε περαιτέρω ενοχλήσεις, έως και εμμονές, για την πραγματοποίηση των ονείρων αυτών.

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Γράμμα σ' εναν φίλο Ελληναρά


Πόσο εύκολο σου είναι να κατηγορείς ένα 20χρονο παιδί. Η οικογένεια, τα Εξάρχεια, οι παρέες που έκανε. Όποια δικαιολογία μπορείς να βρεις για να αποφύγεις αυτό που τρέμεις χρόνια, να κρίνεις τον εαυτό σου, να αναλάβεις την ευθύνη. Το ίδιο έκανες όταν έμαθες πως θα είσαι πια φτωχός, "οι πολιτικοί μας πρόδωσαν" φώναζες και μούτζωνες εξοργισμένος. Μούντζες από 'δω, μούτζες από κει, αλλά ούτε μια μούντζα δεν έστειλες προς τα μέρη σου. Κάπου αλλού, κάποιος άλλος.

Βέβαια, όποτε βρισκόταν κάποιος που κατάφερνε να κάνει κάτι που θα μπορούσε να σε ανεβάσει λίγο, καμάρωνες. "Περήφανα ελληνικά νιάτα" τα ονόμαζες, αρπάζοντας κάτι από την επιτυχία τους. "Όταν θέλει ο Έλληνας, όμως, ε;" κάπως έτσι δεν το λεγες; Αλλά όχι ο Ρωμανός. Αυτός είναι αλήτης. Και τι έγινε που κάποτε είδε τον φίλο του να πεθαίνει μπροστά στα μάτια του; Τι πειράζει που, όπως και οι υπόλοιποι 20χρονοι, είδε να ξεδιπλώνεται μπροστά του ένα μέλλον που δεν διάλεξε; Είναι αλήτης, γιατί έτσι εσύ δεν είσαι και τόσο μαλάκας, ε; Διότι αν ο Ρωμανός δεν είναι ένας αλήτης, αν στην πραγματικότητα είναι ένα θύμα αυτής της κοινωνίας και αυτού του τρόπου ζωής, τότε εσύ δεν είσαι και τόσο γαμάτος τελικά.

Τα παιδιά αυτά, Ελληναρά, δεν είναι αλήτες. Τα παιδιά αυτά είναι πολύ μεγαλόψυχα. Προειδοποιούν. Η πρώτη φορά ήταν τον Δεκέμβριο του 2008. Την ώρα που εσύ απολάμβανες τις τελευταίες δόσεις του lifestyle σου, τα παιδιά προσπαθούσαν να σε ξυπνήσουν από τη ρέκλα. 4 χρόνια μετά, ο Ρωμανός είναι η τελευταία προειδοποίηση. Και το μήνυμα του είναι σαφές, αν θέλεις να το ακούσεις:


Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Πάτα το snooze λιγάκι ακόμα


Βλέπω να πλησιάζει η μέρα που η εθελοτυφλία και η εκούσια ύπνωση που διάλεξαν οι άνθρωποι θα απαιτήσει κι άλλους νεκρούς. Άνθρωποι ακέραιοι, αγωνιστές, με την έννοια του αγώνα του Σίσυφου, θα καούν στην πυρά για να μην διαταραχθεί ο ύπνος κανενός. Οι αλογόμυγες θα ψεκαστούν με δηλητήριο προκειμένου η φοράδα της δημοκρατίας να μην αντιληφθεί ποτέ πως επιπλέει στα ίδια της τα κόπρανα.

Είναι δύσκολο να βγεις απ' τον ύπνο σου. "Ξυπνάω" σημαίνει πως αναγνωρίζεις ταυτόχρονα την ασημαντότητα και το μεγαλείο της ύπαρξης. Σημαίνει πως θα διασχίσεις μέρη αφιλόξενα, κατάμαυρα και κρύα, χωρίς πάντα να διαφαίνεται κάποια διέξοδος. Και όποιος δεν αντέχει, επιλέγει να ξεφύγει από το βάρος της ύπαρξης του, εξευτελίζοντας την ζωή του. Ανοίγει μόνος του μια τρύπα στην άμμο, να χωρέσει το κεφάλι του και τα 4/5 των αισθήσεων του. Χαπακωμένος, μετατρέπει την ύπαρξη του σε λούνα παρκ καταναλώνοντας τυποποιημένες στιγμές. Αν χρειαστεί βοήθεια, το σχολείο, η θρησκεία και η τηλεόραση, όλα είναι εκεί, βοηθώντας τον να μικρύνει λίγο ώσπου να χωράει στην τρυπούλα που έφτιαξε με κάποιο κόπο.Φτάνει μόνο να πάψει να ρωτά, "γιατί;". "Γιατί;" μια λέξη ικανή να κάνει τον άνθρωπο κάτι άλλο από ζώο. Και στα μέρη μου, οι άνθρωποι έχουν πάψει καιρό να ρωτάνε "γιατί;".

Αυτή είναι η μοναδική διάκριση που επιτρέπεται στους ανθρώπους. Ούτε άνδρας και γυναίκα, μικρός μεγάλος, ξένος ντόπιος. Η μοναδική διάκριση είναι Ελεύθερος ή Δούλος. Όσο ο άνθρωπος συνεχίζει να ρωτά "γιατί;", όσο αντιστέκεται στον πειρασμό να πει "φτάνει μέχρι εδώ, προτιμώ την σιγουριά της αυταπάτης", συνεχίζει τον αγώνα να γίνει Άνθρωπος. Για όλους τους άλλους "ο κόσμος σκηνή, ο βίος πέρασμα, ήλθες, είδες, απήλθες". Ήρθες, είδες, έφυγες, και άφησες πίσω σου μόνο όσα έφερες.