"Ο Έλληνας πληρώνει χρυσό το ηλεκτρικό ρεύμα για την καλοπέραση των συνδικαλιστών της ΔΕΗ, για την τρόικα, τώρα και για τα φωτοβολταϊκά. Η εκμετάλλευση της ελληνικής ενέργειας (πετρέλαιο - φυσικό αέριο) αρκεί για να καλυφθούν οι ανάγκες της χώρας. Αντ' αυτού η συγκυβέρνηση του μνημονίου τσακίζει τον Λαό με νέες αυξήσεις."
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί δελτίο τύπου του "κόμματος" του Μιχαλολιάκου επί του θέματος της αύξησης των τιμολογίων της ΔΕΗ. Το παραθέτω διότι το θεωρώ ενδεικτικό της επικοινωνιακής πολιτικής της Χρυσής Αυγής. Ως γνήσια τέκνα του Γκέμπελς και των μεθόδων του, γνωρίζουν που πρέπει να στοχεύσουν και πώς, αφού ακόμα και η γλώσσα και η έκταση του κειμένου δεν έχουν αφεθεί στην τύχη. Χωρίς κανένα ίχνος ουσίας ή επιχειρήματος, καταγγέλλει σύστημα και Αριστερά χωρίς να προτείνει απολύτως τίποτα. Διότι, ως γνωστόν, ο σκοπός της Χρυσής Αυγής δεν είναι η επίλυση των προβλημάτων των κατοίκων της χώρας. Γι' αυτό, πέρα από το γνωστό σύνθημα "Έξω οι ξένοι" και την απαίτηση για προστασία των συνόρων από την παράνομη μετανάστευση με νάρκες και πυραύλους, η Χρυσή Αυγή δεν έχει προτείνει απολύτως τίποτα για την έξοδο από την κρίση. Παραδείγματος χάριν, στην πρόταση "εκμετάλλευση της ελληνικής ενέργειας" δεν γίνεται κανένας απολύτως λόγος για το πώς θα αξιοποιηθεί, από ποιους και τι τελικά θα κερδίσει ο μέσος Έλληνας. Το μήνυμα είναι σαφές: "Υπάρχει λύση, η Ελλάδα είναι γαμάτη αλλά το σύστημα και η Αριστεροί συνδικαλιστές δεν την αφήνουν να φωτίσει ξανά στον κόσμο". Ο πατριωτισμός είναι προϊόν ευπώλητο σε έναν ταπεινωμένο λαό. Μέσα από την ανάδειξη ενός νοητού εχθρού, πότε ο μετανάστης και πότε οι γείτονες χώρες, κατάφερε να εκμεταλλευτεί τις συγκυρίες και να διογκωθεί.
Θα ήταν όμως λάθος να θεωρήσουμε ότι όλοι οι ψήφοι της Χρυσής Αυγής προήλθαν από τη στάση της απέναντι στο μεταναστευτικό ζήτημα και τον εθνικισμό εν γένει. Οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής δεν είναι ένα ομοιογενές σύνολο. Ένα μέρος τους όντως γοητεύεται απ' τις ρατσιστικές της θέσεις. Είναι οι ίδιοι που ούρλιαζαν "δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ" στην Ομόνοια, ο πυρήνας της Χρυσής Αυγής. Όμως μαζί με την εθνικιστική της στάση, η Χρυσή Αυγή βασίστηκε σε κάτι ακόμα πιο δυνατό. Δίπλα σ'αυτούς που ούρλιαζαν "μολών λαβέ", υπάρχουν και εκείνοι που, ιδιαίτερα μετά το περιστατικό Κασιδιάρη- Κανέλλη, πίστεψαν στον αντισυστημικό χαρακτήρα της ως απάντηση σε ένα πολιτικό σύστημα τόσο διεφθαρμένο που να απαιτούνται ακραίοι χειρισμοί για να διορθωθεί. Αυτός ο χαρακτήρας ήταν που γοήτευσε τους "αγανακτισμένους" πολίτες της χώρας, τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι "δεν κοιμούνται πια", αλλά ούτε έχουν "ξυπνήσει". Εκείνους που μισούν μεν το σύστημα, εντούτοις δεν έχουν καμία υποψία για τις πραγματικές του διαστάσεις. Η πεποίθηση περί αντι-συστημικότητας δεν επικρατεί μονό στους ψηφοφόρους της. Φαίνεται πως υπάρχουν πολλοί που, αν και τη θεώρησαν πολύ ακραία για να τη στηρίξουν με την ψήφο τους, ωστόσο τη βλέπουν με συμπάθεια, ακριβώς εξ αιτίας του αντι-συστημικού χαρακτήρα που προωθεί. Παραδόξως, οι τελευταίοι αποτελούν και την μεγαλύτερη απειλή. Διότι ο κίνδυνος δεν είναι η αύξηση όσων την στηρίζουν ενεργά με την ψήφο τους. Η πολύ μικρή προσέλευση κόσμου στο κάλεσμά της στη Νίκαια δείχνει ότι οι ψηφοφόροι της δεν είναι στο μεγαλύτερό τους μέρος "χρυσαυγίτες", προσωπικός στρατός του Μιχαλολιάκου. Το βαρόμετρο για την περαιτέρω πορεία της Χρυσής Αυγής είναι η στάση της κοινής γνώμης απέναντί της. Και όσο συντηρεί τον αντι-συστημικό της χαρακτήρα, ο κίνδυνος αυξάνει.
Δεν νομίζω ότι οι σκεπτόμενοι πολίτες χρειάζονται πολλά επιχειρήματα για να κατανοηθεί η πραγματική φύση του κόμματος του Μιχαλολιάκου. Η Χρυσή Αυγή δεν φτιάχτηκε για να τα βάλει με το σύστημα, διότι πολύ απλά, είναι γέννημα του συστήματος με συγκεκριμένες εντολές. Σκοπός της είναι η παρεμπόδιση της προλεταριοποίησης των εξαθλιωμένων πολιτών, φουσκώνοντας με κενά λόγια την πληγωμένη τους εθνική υπερηφάνεια, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από τον πραγματικό της εχθρό. Ο ρόλος της μέσα στο σύστημα επιβεβαιώνεται από την στάση άλλων μερών του συστήματος - τα Μ.Μ.Ε και η Αστυνομία - απέναντί της. Τις προάλλες, η χαρούμενη εικόνα των χρυσαυγιτών να μοιράζουν τρόφιμα κατέκλυσε τα κανάλια, σε μια προσπάθεια αγιοποίησης της. Ακόμα πιο πονηρή όμως ήταν μια άλλη εικόνα, του αλαφιασμένου βουλευτή της να κυνηγά έναν αστυνομικό που τάχα πήγε να εμποδίσει την "γιορτή ανθρωπιάς" που είχε στηθεί στο Σύνταγμα. Σε μια κίνηση γεμάτη υποσυνείδητο συμβολισμό, ο αγανακτισμένος βουλευτής τα βάζει με το σύστημα, βρίζοντας όχι την Αστυνομία στο σύνολό της, αλλά τους "διεφθαρμένους" Στρατηγούς της. Όσοι γνωρίζουν βέβαια τις σχέσεις της Χρυσής Αυγής με την αστυνομία και την στήριξη που χαίρει απ' αυτή, δεν πείσθηκαν απ' την στημένη εικόνα. Αλλά, όπως ανέφερα προηγουμένως, η Χρυσή Αυγή δεν απευθύνεται σε αυτούς.
Η αριστερά προσπάθησε να αναχαιτίσει την άνοδο της Χρυσής Αυγής στοχεύοντας στην ανάδειξή της ως νεοναζιστική συμμορία. Απέτυχε. Αφενός, διότι η ξενοφοβία, ενισχυμένη από το αίσθημα της ανασφάλειας που τροφοδότησαν απλόχερα τα Μ.Μ.Ε., δημιούργησε την απαίτηση για άμεση λύση του μεταναστευτικού προβλήματος με οποιονδήποτε τρόπο. Αφετέρου, φάνηκε ότι μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων της δεν πίστεψε στις καταγγελίες περί ναζισμού, θεωρώντας τις ως άμυνα του συστήματος απέναντι στην απειλή της Χρυσής Αυγής. Έχοντας ήδη οικοδομήσει έναν κίβδηλο αντι-συστημικό χαρακτήρα, επέτυχε, και πάλι με τη βοήθεια των Μ.Μ.Ε., να αποκρούσει τις καταγγελίες.
Στο ερώτημα, λοιπόν, πώς θα αναχαιτισθεί η Χρυσή Αυγή, η απάντηση έχει ήδη δοθεί σε πολλά άρθρα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο: η συντονισμένη προσπάθεια των αντιφασιστικών δυνάμεων για αποκάλυψη της πραγματικής της φύσης ως γνήσιο τέκνο του συστήματος. Η στάση της στο θέμα της ΑΤΕ αποτέλεσε μια ρωγμή στην φαινομενικά άτρωτη πανοπλία της. Με βάση τον συσχετισμό δυνάμεων στην Βουλή, δεν θα είναι η μοναδική φορά που η στάση της ΧΑ θα κρίνει την σύσταση ή μη μιας εξεταστικής επιτροπής. Κάθε φορά που η Χρυσή Αυγή συντάσσεται με το σύστημα, δίνεται μια ευκαιρία για να αποκαλύψουμε τις πραγματικές της προθέσεις. Αλλά η στάση της στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου δεν είναι το μόνο τρωτό της σημείο. Οι σχέσεις του αρχηγού της με την ΚΥΠ και επομένως το σύστημα, η σύνδεση μελών της με την "νύχτα" και την Μαφία αλλά και περιπτώσεις όπως οι αδιαφανείς προσλήψεις στελεχών της σε δημόσιες θέσεις αποτελούν "ολισθήματα" που πρέπει να αναδειχθούν. Κυρίως, όμως, οφείλουμε να αναδείξουμε την προστασία που χαίρει απ' την αστυνομία. Ανάμεσα σ' όσους υποστηρίζουν, ενεργά ή μη, την Χρυσή Αυγή, βρίσκονται άνθρωποι που βίωσαν την κρατική καταστολή στο πετσί τους 2 χρόνια τώρα. Γνώρισαν τα ΜΑΤ, τους ΔΙΑΣ και τους ΔΕΛΤΑ και το πόσο αγαπούν να προστατεύουν το σύστημα. Η εμπειρία αυτή έχει εντυπωθεί βαθιά στην μνήμη αυτών των ανθρώπων και θα μπορούσε να επηρεάσει την στάση τους απέναντι στην Χ.Α αν ανακάλυπταν την σχέση της με την αστυνομία.
Υγ; Για πλήθος πολιτών, ο αναρχικός χώρος έχει εσφαλμένα συνδεθεί με το σύστημα. Η αστεία εικόνα των αγανακτισμένων να φωνάζουν ως όχλος "Ασφαλίτες, Ασφαλίτες" το περασμένο καλοκαίρι στην επίθεση απέναντι στα ΜΑΤ που προστάτευαν τη Βουλή, δείχνει ότι ο κόσμος είναι όντως αποπροσανατολισμένος, συνδέοντας τη δράση ασφαλιτών με τον αγώνα του Αναρχικού/Αντι-εξουσιαστικού χώρου. Η ευθύνη, βέβαια, βαραίνει και τον "χώρο", αφού έχει επιλέξει (και έχει αναγκασθεί εν μέρει) να κρατήσει αποστάσεις από την κοινωνία. Ίσως, ταυτόχρονα με τη διόρθωση της εσφαλμένης εντύπωσης για την Χρυσή Αυγή, να δίνεται και η ευκαιρία στο "χώρο" να αναδείξει την αληθινή του φύση
Υγ2: Είναι βέβαιο πως το κείμενο δεν καλύπτει το ζήτημα πλήρως, μα δεν είναι αυτός ο σκοπός του. Σκοπός είναι να εγείρει συζητήσεις πάνω στο θέμα της ανόδου του φασισμού και της αντιμετώπισής του. Οπότε, παρακαλείσθε θερμά να μην κρίνετε το κείμενο, αλλά να το συμπληρώσετε όπου εντοπίζετε ελλείψεις. Ο αγώνας είναι κοινός, οι θέσεις του ενός, ακόμα κι αν κρίνονται λάθος, δημιουργούν τις θέσεις του άλλου. Ευχαριστώ, συν-Άνθρωποι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου